🛷 Napisz Mit O Stworzeniu Świata
Mit o stworzeniu świata to tzw. mit kosmogoniczny - czyli prezentujący wizję pochodzenia świata (wg greckich wierzeń) Drzewo genealogiczne .PIERWSZEJ RODZINY PRZEDSTAWIONEJ W MITOLOGII. Bogowie greccy. 3. Mieszkańcy starożytnej Grecji wierzyli, że górę Olimp zamieszkują bogowie, z których każdy zajmuje się inną dziedziną życia.
Home Sztuka, Kultura, KsiążkiJęzyk Polski wiksa01 zapytał(a) o 14:58 Mit o stworzeniu świata krótki opis historyjka,żeby opowiedzec na lekcji i zeby nie bylo to prostu takie streszczonko wiecie o co chodzi. 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi Cebulka001 [Pokaż odpowiedź] blocked [Pokaż odpowiedź] Uważasz, że ktoś się myli? lub
Autor: samsel2009 Dodano: 13.12.2010 (14:56) Ułóż własny hymn o stworzeniu świata, stosując podane poniżej zasady. Tytuł-rzeczownik [jedno słowo] słowa opisane [ dwa słowa] słowa określające czynności czasowniki [trzy słowa] Zdanie lub jego równoważnik [ cztery słowa] Podsumowanie [ jedno słowo]. proszę napisz.
Przypomnij grecki mit o stworzeniu świata. Z czego powstał świat? Kim byli pierwsi bogowie ?Jak do siebie się odnosili ? Na początku istniał Chaos, z którego wyłoniły się Uranos – Niebo i Gaja– to dwa potężne bóstwa, które tworzyły parę małżeńską. Z nich narodzili się tytani, cyklopi, (kiklopi)i ród sturękich. Ponieważ dzieci były szkaradne oraz okrutne, ojciec obawiał się ich i strącał każdego swego nowo narodzonego potomka do Tartaru. Matka Gaja z bólem i rozpaczą słuchała jęków własnych synów, dobiegających z bezdennej otchłani. Pewnego razu uknuła spidek przeciwko Uranosowi. Namówiła najmłodsze dzieci, Kronosa, żeby okaleczyło ojca i strąciło go z tronu. Syn posłuchał matki i zgładziwszy Uranosa, zasiadł na jego rządów zaczęły powstawać : słońce, gwiazdy, chmury, lasy i zwierzęta, rzeki i jeziora, góry i doliny. Żoną Kronosa była Rea. Władca, obawiając się utraty panowania nad światem, pozostawił swoich braci w Tartarze, a rodzące się dzieci połykał. Po urodzinach kolejnego potomka – Dzesua, Rea dała mężowi do połknięcia kamień zamiast dziecka, które oddała pod opiekę górskich wykarmiła koza Amaltea. Gdy chłopiec podrósł, postanowił walczyć z ojcem. Namówił matkę do podania mężowi środka na wymioty, dzięki któremu z wnętrza Kronosa wyszło na świat rodzeństwo Dzeusa połknięte przez ojca : Posejdon, Hades, Hera, Hestia, Demeter. W walce, którą syn stoczył z okrutnym ojcem, pomogła mu niezwykła tarcza – egida, wykonana ze skóry kozy Amaltei. Po zwycięstwie nad Kronosem Dzeus zaczął rządzić na Olimpie – siedzibie bogów. Jeśli pojawiło się jakieś zagrożenie, władca rzucał pioruny, które siały postrach, co przyczyniło się do nazwania go odnosił zawsze zwycięstwo. Pewnego razu pojawili się dziwni i straszni przeciwnicy – giganci, olbrzymy przypominające ludzi. Ich ciała kończyły sploty wężów. Mógł ich pokonać jedynie śmiertelny człowiek. Dzeus wysłał przeciw gigantom Heraklesa. Na pomoc przybył mu Dionizos razem ze swymi satyrami. Olbrzymy poniosły klęskę. To wspaniałe zwycięstwo sławili później w swych utworach greccy artyści.
2134467627456. napisz mit o stworzeniu świata własny. napisz mit o stworzeniu świata własny szybko!!!!! na 10 str. A5 . Daje najlepsze. Ostatnia data uzupełnienia pytania: 09.10.2013 o 14:56
Napisz swój własny mit o stworzeniu. | wypracowanie Pośrodku pustki znajdował się samotny bóg. Nie pamiętał kiedy powstał, nie pamiętał skąd wziął się pośród pustki. Zdawać by się mogło, że był tam od zawsze. Nie mając początku, nie podlegając regułom czasu, żeglował samotnie przez nicość. Pewnego dnia pomyślał, że dobrze byłoby usłyszeć głos. Dźwięk czegoś co mogłoby mu towarzyszyć. Usiadł i zapłakał z samotności. A jego łzy przemieniły się w ptaki. Nie był już tak samotny. Jednak ptaki wydawały się być zmęczone bezustannym lotem w pustce. Bóg usiadł i pomyślał, że dobrze byłoby stworzyć miejsce, gdzie będą mogły odpocząć. Wziął pióro jednego z ptaków i narysował w pustce ląd. Tak powstała ziemia. Ptaki jednak zdawały się być głodne. Bóg nakreślił w powietrzu piórem drzewa. Pomiędzy lądem wyznaczył także wodę. Mając ziemię pełną drzew i roślin, bóg postanowił stworzyć jej mieszkańców. Kreśląc kolejne kształty, stwarzał poszczególne zwierzęta. Od najmniejszego robaczka, po ogromnego słonia, zwierzęta były rysowane przez boga. Cieszyło go niezmiernie, że stworzone przez niego miejsce cały czas się zmienia. Stwarzał nowe zwierzęta i na ich prośbę zmieniał ziemię. Rysował nowe drzewa, tworzył skały. Świat pod jego czujnym okiem dojrzewał i zmieniał się. Bóg jednak nadal czuł się samotny. Choć zwierzęta były świetnym towarzystwem, bóg odczuwał brak kogoś z kim mógłby porozmawiać. Kogoś kto przypominałby jego samego. Swoim piórem stworzył dwoje dzieci. Poznawały świat, odnajdywały poszczególne jego elementy i uczyły się. Po pewnym czasie potrafiły stworzyć samodzielnie szaty, przygotować sobie jedzenie i oswoiły zwierzęta. Żyjąc w zgodzie ze wszelkimi stworzeniami, stali się początkiem rodu ludzkiego. Zmęczony bóg cieszył swe oczy obserwacją tego co stworzył. I tak jest do dziś. Rozwiń więcej
STWORZENIE ŚWIATA WEDŁUG SŁOWIAN. Na początku wszechrzeczy istniało tylko światło i bezkresne morze. Istniał też wtedy bóg Świętowit, który krążył pod postacią łabędzia nad ową przepastną przestrzenią. Bogowi krążącemu nieustannie nad wodą zaczęła doskwierać samotność, jednakże po chwili dostrzegł na wodzie
Nawet w obrębie mitologii greckiej znane są różne wersje powstania świata, bogów i człowieka. Jednym ze źródeł wiedzy o początkach bóstw jest „Theogonia” Hezjoda. O stworzeniu człowieka opowiadają mity o Prometeuszu oraz o Deukalionie i Pyrre. W micie o stworzeniu świata przedstawione zostaje pierwotne wyobrażenie pustki i nicości, które stopniowo przemieniały się w przestrzeń zamieszkałą przez konkretnych bogów. Chociaż pierwszą mitologiczną parą bóstw byli Gaja i zrodzony przez nią Uranos, obserwujemy także działanie potężnych sił, bez których bogowie byliby bezradni. Najpierw był Chaos - doświadczenie nicości absolutnej. To jedna moc. Drugą, znacznie potężniejszą, bo sprawiającą że żywe istoty zaczęły do siebie lgnąć, był Eros. Jeszcze nie bóg miłości, tylko wielka, miłosna energia, leżąca u podstaw stworzenia. Według mitu orfickiego z jaja, które złożyła Noc, wyskoczył właśnie Eros, który dał początek wszystkim bogom. To bardzo budująca wersja, ponieważ zakłada, że na początku były namiętność, witalność i – przede wszystkim - uczucie. Chociaż nie ma to nic wspólnego z chrześcijańską ani z jakąkolwiek inną moralnością, świadomość, że podstawą świata jest siła przyciągania i obdarzania życiem, musiała dawać wiarę w naturalny, dobry porządek rzeczy. Z drugiej strony także między bogami dochodziło do walk i rywalizacji, do małostkowych sporów i wielkich zbrodni. Pod tym względem bóstwa przypominały ludzi - nie były idealne i abstrakcyjne, lecz żywe i kierujące się tymi samymi namiętnościami co człowiek.
Zobacz 1 odpowiedź na zadanie: Kto wymyśli krótki mit o stworzeniu świata? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1891)
Z mitów można odczytać dwie różne wersje pojawienia się na ziemi człowieka. Pierwsza z nich dotyczy historii o wiekach: złotym, srebrnym, brązowym i żelaznym. Druga wersja opowiada o stworzeniu człowieka przez jednego z herosów – Prometeusza. Prometeusz ulepił ludzkie ciało z gliny i łez, a duszę stworzył ze skradzionych ze słonecznego rydwanu iskier. Człowiek początkowo był słaby i bezradny wobec sił natury. Widząc to, Prometeusz zadbał o niego. Ukradł z nieba zarzewie ognia, podarował je ludziom i powiedział im, jak go używać. Na tym się jednak nie skończyło. Heros opiekował się ludźmi oraz uczył ich rzemiosła i sztuki. Pokazał, jak wznosić kamienne i drewniane budowle i konstruować statki. Zdradził sekrety sztuki ciesielskiej, rozpoznawania, wydobywania i zastosowania metali. Podarował ludziom wiedzę na temat rozróżniania pór roku, astrologii, matematyki, pisma, oswajania zwierząt, zielarstwa, wyrabiania leków, wróżenia. Wszystkie te działania Prometeusza nie podobały się Zeusowi. Przeszkadzało mu, że ludzie stawali się coraz silniejsi. Postanowił więc powstrzymać wzrost człowieczej potęgi. Wysłał na ziemię Pandorę, podarowawszy jej przedmiot, przez który ludzi zaczęły dotykać klęski i nieszczęścia. Kochający ponad siebie samego ludzi Prometeusz zemścił się na królu bogów. Zaproponował mu, żeby wybrał część wołu, którą człowiek od tej pory ma składać bogom w ofierze. Wcześniej podzielił podstępnie zwierzę na dwie części: mięso przykryte poszarpaną skórą i kości przykryte grubą warstwą tłuszczu. Zeus wybrał oczywiście grubą warstwę tłuszczu, spodziewając się znaleźć pod nim mięso. Za ten czyn król bogów okrutnie ukarał herosa. Kazał przykuć go do skały, z dala od ludzi, w górach Kaukaz. Codziennie do Prometeusza przylatywał wygłodniały orzeł i wyjadał mu wątrobę. Ofiara nie umierała jednak, a jej wnętrzności odrastały każdej nocy. Miało to trwać wieczność. Na szczęście podróżujący po świecie Herakles spotkał Prometeusza i wybawił go od cierpienia. Bez wiedzy i zgody bogów zabił orła. Kiedy Prometeusz znalazł się w górach Kaukaz, ludzie zostali sami i nie potrafili sobie poradzić. Zaczęły dotykać ich klęski i stawali się coraz bardziej źli. Mit o Prometeuszu przekazuje dwie podstawowe treści. Po pierwsze, jest jedną z prób wytłumaczenia, skąd na świecie wziął się człowiek. Heros sprawił, że ludzie zaczęli rozumieć świat, zagospodarowywać go, a następnie sprawiać, aby poddawał się on ich woli, panować nad nim. Po drugie, mit tworzy archetyp altruistycznego buntownika, który zaciekle walczy z silniejszym przeciwnikiem o prawa słabszych. Prometeusz symbolizuje miłość do ludzi i zdolność poświęcania się dla nich. Opiekował się nimi bezinteresownie i był gotów cierpieć w imię wiary w człowieka. Optymizmem napawa to, że zawsze w końcu znajdzie się ktoś sprawiedliwy (jak w tym przypadku Herakles), kto skróci cierpienie za oddanie szlachetnej sprawie. Z mitu o Prometeuszu wywodzi się zwrot frazeologiczny „postawa prometejska”. Oznacza on właśnie dążenie do zapewnienia szczęścia ludziom słabszym, sprzeciwiając się większym siłom przy wierze w istotność walki i zwycięstwo sprawy. Wypracowania Mit o powstaniu człowieka - streszczenie Co to jest mit? Rodzaje mitów i ich rola kulturotwórcza. Mitologia - Podział mitów Mit, jego funkcje, opracowane, kontynuacje i nawiązania w literaturze. Mitologia Mity - opracowanieStreszczenia wybranych mitówMit o powstaniu świataMit o powstaniu człowiekaMit o SyzyfieMit o Dedalu i IkarzeMit o jabłku Eris
Mit o powstaniu świata - streszczenie i plan wydarzeń Mit o stworzeniu wszechświata plan wydarzeń 1. Na początku był Chaos. 2. Z Chaosu wyłonili się Uranos - Niebo i Gaja - Ziemia. 3. Ze związku Gai i Uranosa zrodziło się pokolenie tytanów, cyklopów i sturękich. 4. Uranos strąca swoje potomstwo do Tartaru. 5.
Home Sztuka, Kultura, KsiążkiInne wikusia ;) zapytał(a) o 15:25 Jakie są mity o stworzeniu świata ? Muszę zrobić portfolio o mitach i mam napisać o dowolnym micie stworzenia świata i nie mogę wybrać . Pomóżcie , najlepiej z linkami :P 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 15:31 LINK -- [LINK] 0 0 blocked odpowiedział(a) o 20:08 Tutaj masz: 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub
Biblijne i mitoligiczne stworzenie świata. Biblijna opowieść o początku świata i grecki mit o powstaniu świata to dwa źródła ukazujące nam jak powstał Wszechświat, Ziemia i życie. Źródła te znacznie się od siebie różnią i przedstawiają dwa zupełnie skrajne opisy. Zawarte w Biblii informacje podane są w sposób przejrzysty
Interpretacja Mit o powstaniu świata to mit, który opowiada o kształtowaniu się rzeczywistości, która w następnym okresie znana była ludziom. Mit przedstawia poszczególne etapy, jest też mitem kosmogenicznym, który pokazuje sam proces wyłonienia się świata z Chaosu. Jest to także opowieść o pojawieniu się bogów na świecie. Mit podkreśla rolę przepowiedni, która staje się przyczyną pożarcia przez Kronosa jego dzieci. Ideą, którą przedstawia mit jest panteizm. W przeciwieństwie do biblijnego obrazu świata, pojawia się przedstawienie przyrody jako tej, która nie tylko została stworzona przez bogów, ale posiada boskie cechy. Mit wyjaśnia także powód erupcji sycylijskiego wulkanu. Motywy Motywy, które pojawiają się w micie związane są z poszczególnymi etapami powstawania świata. Ważny jest sam motyw stworzenia, kreowania znanej rzeczywistości. Pojawia się motyw boskiej rywalizacji. Pojawia się także motyw buntu przeciwko bogom oraz kary i walki. Ważnym motywem jest również motyw pojawienia się człowieka, który mitologia wyjaśnia odwołując się do czterech wieków ludzkości lub do historii Prometeusza. Bohaterowie Uranos i Gaja – Para bogów, którzy jako pierwsi wyszli z Chaosu. Sturęcy – dzieci Gai i Uranosa, które zostały przez ojca zesłane do Tartaru. Ich uwolnienie było dziełem Dzeusa, który potrzebował wsparcia podczas walk. Podobny los spotkał cyklopów, którzy również byli dziećmi Uranosa i Gai. Giganci – Byli również dziećmi Gai. Ich powstanie przeciwko bogom zakończyło się ich klęską. To z powodu Gigantów Dzeus nieufnie odnosił się do ludzi. Tyfon – Przerażający potwór stworzony przez Gaję, która chciała się zemścić za pokonanie Gigantów. Tyfon został jednak pokonany przez Dzeusa i zamknięty pod wyspą Sycylią. Kronos i Reja – Para bogów, których panowanie nadeszło po Uranosie i Gai. Bogowie posiadali potomstwo, które pożerał Kronos. Jednak dzięki podstępowi Rei, kolejni bogowie pojawili się na świecie. Dzeus – pierwszy z synów Kronosa i Rei, który uniknął pożarcia przez ojca. Późniejszy władca Olimpu. Hestia, Hades, Demeter oraz Posejdon – kolejni bogowie, którzy pojawili się na ziemi. Rodzeństwo Dzeusa, które pojawiło się na świecie w wyniku jego i Rei podstępu. Dionizos – kolejny z bogów, który pojawił się podczas wielkiej bitwy, a ryk jego osłów przepłoszył walczących. Rozwiń więcej
Ozyrys i Izyda rządzili Egiptem sprawiedliwie i tak dobrze, że przeżywał on wtedy złoty wiek. Jednak szczęście nie mogło trwać wiecznie. Pewnego dnia zazdrosny brat Set zabił Ozyrysa, ale o tym w micie o zabójstwie Ozyrysa (kliknij, aby przejść) . Pierwszymi, którzy usłyszeli o nieszczęściu i rozgłosili nowinę byli Satyrzy i
Ameryka Środkowa- Aztekowie Na początku Ometecuhtli zrodziła czterech bogów stworzycieli: Tezcatlipokę, bóstwo nadrzędne, Xipe Toteca, Huitzilopochtlego i Quetzalcoatla. Do nich dołączył bóg deszczu Tlaloc wraz z małżonką, boginią Chalchiuhtlicue. Wszystkie te bóstwa uczestniczyły w kosmicznych zmaganiach polegających na kolejnym tworzeniu i niszczeniu pięciu "Słońc" czyli epok świata. Tezcatlipoca rządził pierwszym Słońcem, które trwało przez 676 lat. Quetzalcoatl obalił Tezcatlipokę i świat został pożarty przez jaguary. Powstało drugie Słońce, rządzone przez Quetzalcoatla, który z kolei wyrzucony przez Tezcatlipokę i zmieciony potężnym huraganem. Trzecim Słońcem rządził Tlaloc, co zakończyło się, kiedy Quetzalcoatl sprawił, że ziemię strawił deszcz ognia. Czwartemu Słońcu przewodziła Chalchiuhtlicue. Ta era skończyła się, kiedy świat został zniszczony przez potop. Obecna era zaczęła się, kiedy bóg Nanahuatzin wskoczył do ognia w świętym mieście Teotihuacan i przeobraził się we wschodzące słońce. Słońce to jednak było nieruchome, dopóki inne bóstwa nie złożyły ofiar z własnej krwi, co leżało u podłoża azteckiej wiary w to że ofiary z ludzi przedłużają istnienie świata. Jednakże takie działania mogą tylko opóźnić nieunikniony koniec tego Słońca, kiedy to trzęsienia ziemi zniszczą świat Chiny Hun Dun (Chaos) był początkiem. Ten pierwotny byt i dwie przeciwstawne, ale uzupełniające się siły wszechświata uosabiają trzej cesarze. Hu, cesarz Morza Południowego spotkał się z Shu, cesarzem Morza Północnego w krainie Hun Dun, cesarza Środka. Hun Dun okazał Hu i Shu gościnność, dlatego obaj naradzili się w jaki sposób okazać mu swoją wdzięczność. Stwierdzili, że wszyscy, oprócz Hun Dun mają po siedem otworów w ciele. Za pomocą dłut i wierteł wywiercali mu jeden otwór dziennie. Po siedmiu dniach cesarze zakończyli swoje dzieło, ale okazało się, że zabili Hun Dun. W chwili śmierci Chaosu powstał uporządkowany wszechświat, a na planetach zaczęło kształtować się życie. Egipt Słońce (Re) powstało ze związku nieba (Nut) i ziemi (Geb). Każdego ranka Nut wydaje na świat słońce, a każdej nocy chroni je w sobie. Nie zaprzątano sobie głowy skąd wzięły się bóstwa uosabiające te elementy. W dużych ośrodkach kulturowych takich jak: Heliopolis (1) i Hermopolis, powstały inne wersje początków świata. Każde z tych centrów jako stwórcę wykreowało swoje bóstwo, które z kolei było ojcem innych bogów zgrupowanych wokół niego: Heliopolis Koncepcja powstania świata kreowała na stwórcę Re, złączonego z bóstwami o podobnym charakterze: Atumem i Chepry. Atum, co ciekawe, występował pod ludzką postacią. Chepry był przestawiany jako skarabeusz i był uosobieniem słońca wschodzącego, Re słońca świecącego w dzień, a Atum słońca zachodzącego. Według przyjętej w Heliopolis doktryny bogowie Re, Atum i Chepry stworzyli się sami z chaosu- Nun. Chaos był wyobrażany jako niezmierzony obszar wód. Atum następnie stworzył Prapagórek, pierwszy ląd. Re wypluł parę bóstw: Szu (powietrze) i Tefnut (wilgoć), z których związku narodzili się Geb (ziemia) i Nut (niebo). Oni z kolei spłodzili dwóch bogów i dwie boginie: Ozyrysa, Seta, Izydę i Neftydę. W ten sposób powstała Wielka Dziewiątka Bogów zwana również Enneadą z Heliopolis. Wszystkie stworzenia i rośliny, a także ludzie zostali stworzeni z łez Re. 1) Z czasem ogólnie przyjętą stała się doktryna heliopolitańska. Włączano do niej innych bogów, przypisując im role. Germania Na początku była Ginnungagap, niezmierzona, ziejąca mrokiem pustka. Kiedy ciepłe powietrze z południa napotkało chłód północny, lody Ginnungagap stopniały, a z kropel powstał Ymir, olbrzym mrozu i Audhumla, prakrowa. Audhumla liżąc lód odsłoniła Buriego, przodka bogów. Jego wnukowie, Odyn, Wili i We zabili Ymira i wrzucili ciało do wnętrza Ginnungagap. Tam z jego szczątków stworzyli Midgard, świat ludzi. Ciało Ymira zmieniło się w ziemię, z kości powstały góry, z zębów skały, z włosów drzewa, z krwi- wody. Z czaszki bracia uczynili niebo. Potem znaleźli na brzegu morza dwa drzewa, jesion i wiąz. Z drewna zdobili mężczyznę, a potem kobietę. Odyn tchnął w nich ducha życia, Wili dał inteligencję i uczucia, a We obdarzył ich zdolnością widzenia i słyszenia. Grecja Na początku był bezkształtny Chaos "przepastna, pusta przestrzeń bez granic, zatopiona w ciemności, magma bezdenna, kipiąca utajnionymi mocami żywiołów.(...)". Później z Chaosu wyłoniła się Gaja- Matka Ziemia, a następnie bóg miłości- Eros i inne elementy wszechświata: Noc (Nyks) i Mrok (Ereb). Z Gai powstały pokolenia bogów. Jej pierwszym potomstwem były: Góry, Pontos (morze) i Uranos (niebo), a ze związku z nim- tytani, cyklopi, giganci i sturamienni Hekatonchejres. Gaja wyżywiła wszystko i wszystkich. Początkowo była złączona z Uranosem, jednak tytani oddzielili ich od siebie, przyczyniając się w ten sposób do powstania oddzielającej ich przestrzeni. Tworzenie ludzkości zajęło bogom Pięć Wieków. Według tej opowieści starożytni Grecy byli odpowiedzialni za rozwój (jak również postępującą degenerację) rasy ludzkiej. Ludzie pierwszego, Złotego Wieku, powstali z Gai, Ziemi w czasach Kronosa. Nie podlegali procesowi starzenia się, nie znali chorób ani pracy, a życie upływało im na zabawie. Umierali tak, jakby zapadli w łagodny sen, a po śmierci stawali się łagodnymi duchami. Drugie pokolenie, w Wieku Srebrnym zostało stworzone przez Zeusa i Olimpijczyków. Jego przedstawiciele żyli ponad sto lat, ale byli gwałtowni i aroganccy. Przez pierwszych sto lat ich życia pozostawali pod opieką swych matek. Zaniedbywali bogów i dlatego zostali przez Zeusa zniszczeni. Również oni przetrwali w formie duchów. Zeus stworzył nowe pokolenie Wieku Brązu, które odkryło metal i dało początki cywilizacji. Byli to jednak ludzie brutalni, wywoływali wojny, w których posługiwali się bronią z brązu. Na koniec poderżnęli sobie nawzajem gardła i zniknęli. Czwarta era, Wiek Herosów, pojawia się u Hezjoda. To pokolenie, zrodzone z boskich ojców i śmiertelnych matek było szlachetne, odważne i charakteryzowało się nadludzką siłą. Po śmierci pokolenie Herosów odeszło na Pola Elizejskie lub Wyspy Błogosławione. Zeus stworzył następne, piąte pokolenie, współczesne pokolenie Żelaza, które musi trudnić się pracą i dla którego dobro jest zawsze powiązane ze złem. Indie Po ukończeniu jednego aktu stworzenia, a przed rozpoczęciem następnego, pod koniec "kalpy" Brahma śpi. Jest to noc Brahmy, okres, w którym nie istnieje świadomy byt. Demon Hajagriwa wykrada mu w tym czasie "Wedy" Brahma zaś nie potrafi stworzyć nowego świata bez owych ksiąg. I dlatego Wisznu ukazuje się pod postacią ryby (Matsja). Topi demona w prafalach, i pokonuje go. Brahma budzi się, Wisznu przekazuje mu "Wedy". Rozpoczyna się wielkie stworzenie. Wiele milionów lat po pojawieniu się Wisznu pod postacią ryby, bóg wcielił się w żółwia (Kurma). Kurma dźwigał na grzbiecie górę Meru (Mandarę). Akt stworzenia nosi tu nazwę Ubijania Masła z Oceanu. Było to działanie podjęte przez Dewy i Asury. Ich celem było uzyskanie eliksiru nieśmiertelności "amryty". Dewy i Asury zgromadziły się na górze Meru i zastanawiały się, jak zdobyć amrytę. Wisznu zaproponował, żeby ubijać ocean z ziołami i klejnotami, aż powstanie eliksir. Bóstwa zgodziły się. Górą Meru posłużyli się jako łopatką do ubijania umieszczając ją na grzbiecie żółwia. Zwinęły węża Wasuki wokół góry jak linę, po czym Dewy schwyciły za jeden jej koniec, a Asury za drugi. Wprawiły górę w wirowanie, co sprawiło, że drzewa zaczęły o siebie uderzać i zapalać się od tarcia o siebie. Indra ugasił ogień wodą z chmur, ale sok z roślin spłynął do oceanu, zmieniając go w mleko, a potem w masło. Ostatnim wysiłkiem bogowie stworzyli Słońce, Księżyc, bóstwa pomyślności i wszelkie dobra. W końcu uzdrowiciel Dhanwantari wyłonił się z oceanu, niosąc amrytę. Wisznu podstępem zmusił Asury, by oddały eliksir i dał go Dewom do wypicia. Rozgniewane Asury przystąpiły do walki, ale zostały pokonane przez Dewy, które przeniosły wtedy górę Meru z powrotem na jej miejsce. Oceania Na początku istniała tylko niezmierzona przestrzeń. Areop-Enap był pierwotnym pająkiem, który według ludu Nauru, rozpoczął dzieło stworzenia morza i nieba. Areop-Enap znalazł wielkiego małża i rozkazał pewnemu skorupiakowi, by go rozłupał. Skorupiakowi udało się to tylko częściowo, więc Areop-Enap zwrócił się do gąsienicy o pomoc. Gąsienica otworzyła całkowicie małża, ale zmarła z wyczerpania. Górna część muszli stała się niebem, a pot gąsienicy słonym morzem. Ostatecznie gąsienica została Słońcem, a skorupiak Księżycem. Słowianie Na początku wszędzie jak okiem sięgnąć było tylko niebo i morze. Po wodach płynęła mała łódka, w której siedział pan pioruna- Perun. Drugi bóg, Weles zamieszkiwał morską otchłań. Trwało to tak przez wieki. Wreszcie pewnego dnia Weles podpłynął do łodzi, przysiadł się do władcy gromu i powiedział: - Bracie, tyle już lat pływasz w tej skorupie. Tułasz się po bezkresie bez celu, a i ja nie chcę przebywać już w podwodnej głębinie... Wtedy właśnie bóstwa postanowiły stworzyć stały ląd. Weles skoczył do wody i zanurkował do samego dna. Zaczerpnął garść mułu i wypłynął na powierzchnię. Perun wziął ziemię w rękę i szerokim gestem rzucił w morze, tak powstała wyspa- początek stałego lądu. Była jednak tak mała, że bogowie ledwo się na niej mieścili. Weles od razu zaczął rozmyślać, jak pozbyć się brata. Postanowił go utopić. Poczekał zatem, aż Perun pójdzie spać. Gdy ten zasnął chciał go stoczyć do wody, ale w którą stronę go nie popchnął, ziemia rozrastała się. Od tego turlania Perun się w końcu obudził. W tym momencie gromy spadły na Welesa, aż zapadł się on w głąb ziemi, w najgłębszą otchłań. W akcie zemsty Perun przykuł brata do skały. Perun natomiast odszedł by zamieszkać w zapozyczony ze strony i umieszczanie naszych treści na łamach innych serwisów jest dozwolone na zasadach opisanych w licencji. Komentarze · Dodaj komentarz topor1991(2008-11-01 21:58:03) #1252 | 👮 raportwiekszosc 'historii' jest zadziwiajaco podobna, czyzby nie byla powiazna z astrologia, albo poprostu eni byla 'odpowiedzia ludzi na ich niewiedze i chec wytluamczenia nieznanego?Odpowiedzrojalista-1410(2011-01-20 03:34:36) #6083 📧 pw | 👮 raportZnając mitologie i wierzenia różnych kultur jestem skłonny twierdzić, iż są one do siebie łudząco podobne, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z wielkim potopem, mianowicie jednym z charakterystycznych elementów jest imię Noe, które w różnych językach (np. z powodu braku liter odpowiadających ich łacińskim odpowiednikom) są tłumaczone na nieco inny sposób. Nie chodzi o to samo imię. Można z tym oczywiście dyskutować ale są rzeczy, których nie można zanegować. Osobiście wiem o paru naukowych teoriach na ten temat np.: niektórzy podają, iż potop był zjawiskiem o charakterze lokalnym ale jak w takim razie wytłumaczyć podobieństwo w wielu mitologiach i kulturach pozostaje kwestią otwartą. Natomiast druga, która zaczyna zyskiwać coraz więcej zwolenników mówi o prawdziwym Biblijnym potopie i ja się z tym zgadzam. Kolejnym elementem łączącym wiele kultur jest ich wizerunek i odniesienia do panteonu poszczególnych bóstw właściwych dla danej kultury. Następnym elementem jest architektura, która jest bardzo podobna w wielu miejscach na ziemi (mowa oczywiści o arch. starożytnej i średniowiecznej). W związku z powyższym dochodzę do wniosku, że to co podają nam niektórzy naukowcy odnośnie migracji ludów nie jest prawdą. Jest to dowód na poparcie teorii naukowej, która mówi o podziemnych komorach wypełnionych wodą, która zalała świat. I wysokość pasm górskich nie ma tu nic do rzeczy, gdyż pękająca skorupa ziemska mogła doprowadzić do wypiętrzenia się niektórych partii gór. To także tłumaczy równoległość rowów oceanicznych do pasm 19:55:51) #7952 | 📧 email | 👮 raportzaciekawił mnie mit chiński o dwóch cesarzach którzy stwierdzili ze Hun Du trzeci cesarz nie ma w ciele 7-miu otworów i postanowili je wywiercić bez obawy ze zakończy się to zgonem Hun DuOdpowiedzNikt(2014-11-14 19:00:34) #10287 | 📧 email | 👮 raportNie zgodzę się z egipską i grecką wersją powstania świata. Według greków na początku był chaos. Z chaosu wyłonili się Gaja i Uranos. Ich potomstwem byli cyklopi" tytani i sturęcy. Uranos strącił ich do tartaru (piekła), za co Gaja go znienawidzia i namówiła jego syna Kronosa do zabicia go i przejęcia władzy nad światem. kronos i reja mięli sześcioro dzieci. Jednak kronos połykał je, a rei udało się uratować tylko jedno, ostatnie: Zeusa. Zaniosła go na ziemię, gdzie wychowywały go nimfy i koza Amalteja. Gdy Zeus dorósł, Reja podała mężowi środek wymiotny i bóg zwrócił pozostałą piątkę bóstw: Posejdona, herę, hestię, hadesa i demeter. Młodzi bogowie pokonali kronosa w wielkiej walce. Egipt: na początku był ocean Nun symbolizujący chaos. Z niego wyłonił się prapagórek: Maat, czyli ład. Na pagórku osiadł Atum, pierwsze bóstwo. Atum ze swej śliny stworzył szu (powietrze) i tenut (wilgoć) ta para dała życie Gebowi - ziemi i nut - 2:45:30) #41741 📧 pw | 📧 email | 👮 raportWitam Bardzo mi przypadł do gustu mit Indyjski, który odrzucając mit mówi o cyklach odrodzenia i śmierci światów, galaktyki i czujących istot w nim mieszkających .Odpowiedz Zanim napiszesz komentarz, zapoznaj się z zasadami publikowania komentarzy. Uwaga: Jeśli chcesz odpowiedzieć na komentarz innego użytkownika, prosimy skorzystaj z przycisku "Odpowiedz". Pozwoli to uniknąć w przyszłości bałaganu w dyskusji.
Rozdajemy uczniom do wklejenia pierwszą „cegiełkę”: „Mity mówiły o początkach świata i człowieka”. 7. Zadanie pracy domowej: Na początku był…. – dokończ rozpoczęte zdanie, a następnie napisz własny mit opowiadający o po-wstaniu świata.
Napisz rozwinięcie pracy pt. Moja ulubiona opowieść o początkach świata. Wykorzystaj mapę mentalną z zadania 1. Ludzie od wieków próbowali odpowiedzieć na pytanie jak powstał świat. Rozwiązania tej zagadki szukano w gwiazdach. Odwoływano się do religii, nauki lub filozofii. Stworzono wiele historii o początkach świata.
Napisz własny mit. Na górze kitajrońskiej, gdzie było słychać śpiewy nocne, odbywała się zabawa. Na niej Dionizos, demoniczny bóg płodnych sił natury, plonów i wina, otoczony swym orszakiem popijał wino. Bachantki, odwieczne towarzyszki Dionizosa, odziane były w poleca 86 %.
| Чεሄυδիбα ιվεሩሁг | Չ трաዬθጷጼ | Ρι исէտθстα |
|---|
| А ጼснаваχ | Иσопጻλу ж | Уքуኤюከ ኺሟибեዔ |
| Ε уչο | Босягሺ φ еζядጿዞ | О ифещካжофа |
| ԵՒхιт жаլሾճխյሜщ ςяпсիц | Ужуጊυсοгиμ усጧλխв | И оዎ |
Napisz „Mit o powstaniu klasówki".Fantastyczne opowieści o bogach, legendarnych bohaterach, powstaniu świata, prawach natury nazwano mitami.. Poniósł się swemu marzeniu, by wzlecieć jeszcze wyżej, aż do nieba.Katecheza o stworzeniu świata.. Bajka z serii opowiadająca historie biblijne dla najmłodszych..
Napisali o nas: Ebook + audiobook Tajemnice początku. Mity o stworzeniu świata, Anna Onichimowska. EPUB,MOBI,PDF,MP3. Wypróbuj 3 dni za darmo lub kup teraz do -50%!
Stworzenie świata – akt, w którym bóg, bogowie, najwyższa istota transcendentna, praprzyczyna, arché, powołuje do istnienia materię, przestrzeń i czas. W podstawowych systemach filozoficznych świat został stworzony lub zaistniał za przyczyną odpowiednio: Arché – jońska filozofia przyrody. Budowniczy świata – Platon (→ deizm)
Właściwie każda mitologia Mitologiazbiór mitów, czyli opowiadań o bogach i bohaterach. Mitologia stanowi bardzo ważną część literatury starożytnej, a do dzisiej…
Mit o powstaniu świata zaliczany jest do mitu kosmogonicznego. Na jego podstawie została pokazana wizja początku świata postrzegana przez starożytnych greków. Mit rozpoczyna się od słów „Na początku był Chaos…”. Z tego chaosu powstały dwa najpotężniejsze bóstwa : Uranos (Niebo) i Gaja (Ziemia). Według wierzeń Greków od
blondyneczka17. Pan bOgł stworzył cały swiat. Cały świat tworzył odpowiednio 6 dni, odzielił wody o lodu, ciemnośc nazwął nocą , a jasność dniem. stworzył rośliny, zwierzeta. a na samym końcu stworzył człowieka.Mezczyzne, ale uznał ze bedzie mu potrzebna kobieta aby mu pomagała. wyjął wiec Bog Zebro mezczyżnie i stworzył
Mity stanowiły odpowiedź na pierwotne pytania o życie pozagrobowe, sposób funkcjonowania świata, zasady panujące wśród ludzi, istotę dobra i zła. Budowa: WSTĘP: We wstępie należy umieścić informacje o czasie i miejscu akcji, przedstawić bohaterów oraz wprowadzić czytelnika w okoliczności zdarzeń.
Wyraża ona wierzenia, doświadczenia danej społeczności, np. Greków czy Rzymian. Utwory te mogą opowiadać m.in. o: powstaniu świata i człowieka, życiu i czynach bogów oraz bohaterów, walce dobra ze złem czy pochodzeniu zjawisk przyrodniczych. DEFINICJA MITU. Zapraszam Cię do obejrzenia kilkuminutowej animacji poklatkowej.
KHzg0Sd.
